.
व्याकुळला जीव,
येण्या तुजपाशी.
जन्म-जन्मांचा तो,
राहिला उपाशी.
मागतात प्राण,
तुझा एक थेंब.
तहानल्या जीवा,
नको ठेऊ लांब.
तुझ्या वाटेकडे,
लावले हे डोळे.
तोडुन मी आलो,
मायेचे हे जाळे.
खेळ खेळण्याचे,
दिन ते सरले.
मोहाचे ते जग,
आता ना उरले.
सारे भोगुनिया,
जाणिले असार.
नाव आता माझी,
लाव तुच पार.
.
पोस्ट्स
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
ही कविता वाचून कसे वाटले? कलाकाराला त्याच्या कलाकृतीची दाद मिळाली तर त्याचा उत्साह वाढतो, हो ना? मग तुम्ही तुमची प्रतिक्रीया नक्की नक्की इथे लिहून जा. मी या कवितेच्या निर्मितीकाराजवळ तुमची प्रतिक्रीया पोहोचवेन. आणि हो कवितेखाली जी लिंक आहे तिथे जाऊन थेट त्या कलाकाराला पण तुम्ही प्रतिसाद देऊ शकता.