.
हा जीव ना जळावा
अमृतास प्याया
हे घोट जीवनाचे
मजला मधुर व्हावे
मी घोट-घोट घ्यावे
जे प्राशले, पचावे
रानात मोर नाचे
ते वागणे असावे
कोणास ना कधीही
फसवून मी हसावे
अन् भाट होउनीही
मी ना कधी झुकावे
उधळीत रंग यावे
उधळून तृप्त व्हावे
जिंकून मैफलींना
मागे सुखी उरावे
ना संत मी न थोर
बाहूंत क्षीण जोर
लाटांवरी तरुनी
मी फक्त पार व्हावे
देवा तुझ्या कृपेने
सुखवंत आज आहे
शब्दांस एकदाही
वाया न घालवावे
आयु सरून जाई
नच मित्र एक लाभे
मज लाभले परि जे
कश्चित् न दूर जावे
आशिर्वाद देहि
तुज सर्वदा स्मरावे
माणूस तू घडवले
माणूस मी रहावे
०१ मार्च २००८
.
पोस्ट्स
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
ही कविता वाचून कसे वाटले? कलाकाराला त्याच्या कलाकृतीची दाद मिळाली तर त्याचा उत्साह वाढतो, हो ना? मग तुम्ही तुमची प्रतिक्रीया नक्की नक्की इथे लिहून जा. मी या कवितेच्या निर्मितीकाराजवळ तुमची प्रतिक्रीया पोहोचवेन. आणि हो कवितेखाली जी लिंक आहे तिथे जाऊन थेट त्या कलाकाराला पण तुम्ही प्रतिसाद देऊ शकता.