बुधवार, १८ फेब्रुवारी, २००९

तूही ये असाच..कधीतरी...हर्षदा विनया

.

तू पाठवलेला वारा,
काल कानात गुंजी घालून,
मानेखाली गूदगूल्या करून,
अलगद निघून गेला..
निरोप न घेता...
ए, एकदा तूही ये असाच..

बघ ना ! तो वरचा ढग,
कसं आभाळ व्यापून राहीलाय..
जसं..तू व्यापलंस माझं आभाळ..
एकटाच आला आणि..
गूपचूप बरसून गेला माझ्या अंगणात..
ए, एकदा तूही ये असाच...कधीतरी..

कधीतरी माझ्या खिडकीजवळचा पडदा..
वा-याने फ़ार उडत असतो..
जवळ असले मी की, 
मुद्दाम फ़िरतो माझ्या ओठांवर..
ए..तूही फ़िरून बघ ..
एकदा असाच..कधीतरी....

खळाळती नदी बन कधीतरी..
वाहून बघ..
आत बाहेर माझ्यातून...
भिजव मला.. आणि 
चिंब हो तूही...
बघ.. ये एकदा असाच....
निरोप न देता..
आगंतूकासारखा....

पण ये.. ये ..कधीतरी..

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

ही कविता वाचून कसे वाटले? कलाकाराला त्याच्या कलाकृतीची दाद मिळाली तर त्याचा उत्साह वाढतो, हो ना? मग तुम्ही तुमची प्रतिक्रीया नक्की नक्की इथे लिहून जा. मी या कवितेच्या निर्मितीकाराजवळ तुमची प्रतिक्रीया पोहोचवेन. आणि हो कवितेखाली जी लिंक आहे तिथे जाऊन थेट त्या कलाकाराला पण तुम्ही प्रतिसाद देऊ शकता.